Jak wynika z treści uzasadnienia prawnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 września 2022 r. (sygn.. akt V SA/Wa 287/22) „żadne (…) przepisy nie dają organom administracji państwowej uprawnień do nakazywania przedsiębiorcom stosowania obniżonych stawek amortyzacyjnych”. Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że wyrok ten jest dla branży wod-kan bardzo korzystny, ale moim zdaniem zostawia organom regulacyjnym furtkę do dalszego forsowania swojego punktu widzenia. W tym artykule postaram się tę furtkę zamknąć.

Jak już wspomniałem nie mam najmniejszych wątpliwości, że treść tego wyroku stanowi olbrzymią wartość dla przedsiębiorstw wod-kan sporządzających wnioski taryfowe. Zwłaszcza, że minęły dwa lata od kiedy takie zarzuty organów regulacyjnych pojawiły się na naprawdę olbrzymią skalę. Przyczynił się do tego oczywiście „taryfowy” 2021 rok w trakcie trwania, którego do wszystkich Dyrektorów Regionalnych Zarządów Gospodarki Wodnej wpłynęło ponad dwa i pół tysiąca wniosków. Znaczna część (a może i większość) decyzji odmawiających zatwierdzenia taryfy od 2021 roku zawierała w swojej treści właśnie zarzut zawyżonych stawek amortyzacyjnych. Jest olbrzymia szansa, że w odniesieniu do już przyjętych na stan środków trwałych wyrok ten okaże się bezcenny. Pozostają jeszcze te środki trwałe, które przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne planuje przyjąć do swojej ewidencji ŚT na podstawie wykonania planu wieloletniego a konsekwencje tegoż przyjęcia uwzględnić w wartości niezbędnych przychodów w latach obowiązywania nowej taryfy.

O co tak właściwie chodzi?

Wojewódzki Sąd Administracyjny oparł, jak najbardziej słusznie i zasadnie, swój wywód o stosowanie przepisów ustawy o rachunkowości w odniesieniu do amortyzacji. W uzasadnieniu prawnym stwierdza, iż: „Jeżeli więc przedsiębiorca prowadząc swoje księgi rachunkowe kalkuluje, na ich podstawie, przyszłe wyniki finansowe stosując przepisy ustawy o rachunkowości to nie można mu zarzucić, że zawyża cenę sprzedaży swoich usług i próbuje przerzucić je na odbiorców tych usług”. Problem polega na tym, że organy regulacyjne zupełnie bezpodstawnie forsują tezę, że stawki amortyzacyjne należy ustalać na podstawie przepisów podatkowych. Dzieje się to zwłaszcza w odniesieniu do amortyzacji, która rzekomo stanowi koszty wynikające z inwestycji modernizacyjno-rozwojowych, ochrony środowiska i korzystania z usług wodnych, ustalonych na podstawie wieloletniego planu rozwoju i modernizacji urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych. Świadczy o tym ...

Zapraszam do zapoznania się z całością tego artykułu na portalu Wodociągowiec.pl, który jest uznanym i bardzo cenionym źródłem wiedzy dla branży wodociągowo-kanalizacyjnej. Jest mi niezmiernie miło, że mogłem dołączyć do społeczności ludzi kierujących się pasją do tej branży.

Cały artykuł dostępny jest tutaj. Życzę miłej lektury.

Autor: Marcin Błędzki